Znane i powszechnie są stosowane zapory pyłowe zabezpieczające wyrobiska górnicze przed wybuchem i rozprzestrzenianie się wybuchu pyłu węglowego za pomocą luźno osadzonych na obudowie wyrobiska drewnianych konstrukcji półek, na które nasypywany jest w luźnej postaci pył kamienny (wszystkie te czynności wymagają dużego nakładu pracy).
By zapewnić skuteczność działania zapór pyłowych w zakresie zatrzymania rozprzestrzeniania się wybuchu na kolejne wyrobiska pył musi być suchy i nie zbrylony. W przypadku zawilgocenia konieczna jest jego wymiana. Ilość, jaka jest potrzebna do umieszczenia pyłu na zaporach określają odpowiednie przepisy z zakresu bezpieczeństwa pracy w górnictwie.
Sposób zwalczania wybuchu pyłu węglowego w podziemnych wyrobiskach górniczych wg. wynalazku polega na rozmieszczeniu w świetle wyrobiska przeciwwybuchowych zapór pyłowych składającym się z hermetycznych pojemników wypęlnionych uprzednio porcjami pyłu najkorzystniej pyłu kamiennego. Tak przygotowane worki montuje się na odrzwiach odbudowy przy pomocy zawiesi hakowych mocowanych swym górnym końcem do drzwi obudowy wyrobiska, a dolnym końcem w uchwytach zapory.